نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 21 دی 1391برچسب:باستانشناسان به برکناری مدیر پژوهشکده باستانشناسی اعتراض کردند, توسط نیما ذاکری سعید |
چندی پیش رئیس پژوهشکده باستان شناسی چهارماه نیامده رفت. این درحالی است که پس از مدتها کسی بر مسند ریاست این پژوهشکده نشسته بود که همگان او را تائید می کردند.
در پی برکناری ناگهانی رئیس پژوهشکده باستان شناسی، سه نسل باستان شناسی ایران در اعتراض به این اقدام بیانیه ای منتشر کردند که به این شرح است:
بیانیه جمعی از پیشکسوتان، اساتید دانشگاه و کارشناسان باستانشناسی کشور در خصوص تحولات در مدیریتِ پژوهشکده باستانشناسی
همگان نیک آگاهند که پس از سالیانی بیسامانی در باستانشناسی کشور، در پی انتصابات شایسته در پژوهشگاه و پژوهشکدهی باستان شناسی، اوضاع به سمت و سویی مقبول و امیدوار کننده میل کرده است که گواه صادق آن برگزاری موفقیت آمیز یازدهمین گردهمایی سالانه باستانشناسی ایران پس از چندین سال وقفه بوده است. بیشک رخدادهای میمون چند صباح گذشته و تزریق جان دوباره به کالبد نیمه جانِ بدنه باستانشناسی ایران در انگیزش نگارش این سطور نقشی اساسی بازی کردهاند. بازگشت دوباره پژوهشکده باستانشناسی به تهران به همت ریاست محترم سابق سازمان میراث فرهنگی و انتصاب یکی از باستانشناسان اصلح به ریاست پژوهشکده باستانشناسی چنان شوری در میان باستانشناسان از پیر و جوان ایجاد کرد که دیرزمانی در این جامعه ستم دیده مشاهده نشده بود.
شایان ذکر است که ریاست محترم پژوهشکده باستانشناسی و مجموعه همکارِ ایشان در مدت کوتاه مدیریتی خود رویکردی علمیرا سرلوحه برنامههای خود قرار دادند که از جمله آنها میتوان به نگاه تخصص گرایانه در انجام فعالیتهای میدانی، در اولویت قراردادن طرحها و برنامههای پرسش محورِ باستانشناسی، حذف نگاههای غیر تخصصی، تاکید بر شایسته سالاری بر اساس سوابق علمی و عملیاتی و از همه مهمتر شفافیت در کلیه امور اشاره کرد. بی تردید حمایت خانواده باستانشناسان ایران به خصوص نسل پیشکسوت و همچنین اساتید گروههای آموزشی باستان شناسیِ دانشگاههای کشور از اقدامات مثبت رخ داده در چند صباح گذشته، در کنار درایت و تدبیر مدیران ارشد سازمان میراث فرهنگی کشور، نشانه تأیید چنین عملکرد مدبرانه است.
جای بسی تأمل است که چرا درست زمانی که امید به حیاتی دوباره بر پیکره محتضر باستانشناسی ایران دمیده میشود، خبر برکناری آقای دکتر عباس مقدم (ریاست محترم پژوهشکده باستانشناسی) در محافل باستانشناسی به گوش میرشد؟ بی تردید مدیریت پژوهشکدهی باستانشناسی در زمره حساسترین حوزههای میراث فرهنگی و نیازمند تعهد، تخصص و درایتی خاص است. آقای دکتر عباس مقدم در بازه زمانی کوتاه مدیریتی خود توانستند به هر سه وعده تهیه نقشه باستانشناسی کشور، برگزاری یازدهمین گردهمایی سالانه و انتشار گزارشات باستانشناسی و کُتُبی که چندین سال در انتظار چاپ به سر میبردند، جامعه عمل بپوشاند که خود موفقیتی اگر نگوییم بی نظیر که کم نظیر بودهاست. از همه مهمتر، ایشان به لحاظ وجاهت اخلاقی و علمی از مقبولیتی منحصر به فرد در جامعه باستانشناسی کشور برخوردار بوده که مهمترین گواه آن حضور پرشور و چشمگیر باستانشناسان از سه نسل در همایش اخیر است.
با کسب توفیقات برشمرده از سوی آقای دکتر مقدم و همکارانشان در پژوهشکده، انتظار منطقی خانواده باستان شناسی کشور از مقامات عالی سازمان تبدیل حکم سرپرستی ایشان به ریاست بود تا با برخورداری از جایگاه استوار مدیریتی، ساز و کارهای لازم را برای تدوین برنامههای کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت فراهم سازند. از این روست که شنیدن زمزمههای تلخ برکناری ایشان، اقدامات ارزشمند و رویکردهای مثبت چند ماه گذشته در پژوهشکده را به سرابی زودگذر بدل و کام باستان شناسان کشور را دگرباره تلخ نمود. ناگفته پیداست که تغییرات پیدرپی مدیریتی در تشکیلات باستان شناسی حاصلی جز دلسردی همکاران و دیگر علاقمندان میراث فرهنگی نخواهد داشت. حال آن که ثبات مدیریتی میتواند موجبات قوام و دوام سیاستهای علمیو فرهنگی پژوهشکده باستان شناسی و پژوهشگاه را فراهم سازد.
در پایان، امضاء کنندگان این بیانیه ضمن آرزوی توفیقات روز افزون برای باستانشناسی و فرهنگ این کهن دیار، حمایت قاطع خود را از اقدامات مثبت پژوهشکده باستانشناسی در دوران کوتاه مدیریت آقای دکتر عباس مقدم اعلام داشته و انتظار دارند تا زمینههای بازگشت مجدد ایشان به پژوهشکده فراهم گردد. بدیهی است در غیر این صورت به سان سنوات گذشته شکاف پدید آمده مابین خانواده باستانشناسی و سازمان میراث فرهنگی کشور عمیقتر خواهد شد.
اسامی امضاء کنندگان:
یوسف مجیدزاده (دانشگاه تهران)، میرعابدین کابلی (پژوهشکده باستان شناسی)، سید محمود موسوی (پژوهشکده باستان شناسی)، صادق ملک شهمیرزادی (دانشگاه تهران)، مهدی رهبر (پژوهشکده باستان شناسی)، حکمت الله ملاصالحی (دانشگاه تهران)، ناصر چگینی(پژوهشکده باستان شناسی)، علیرضا هژبری نوبری (دانشگاه تربیت مدرس)، سید مهدی موسوی (دانشگاه تربیت مدرس-رئیس انجمن علمی باستان شناسی ایران)، محمدرضا خلعتبری (پژوهشکده باستان شناسی)، خسرو پوربخشنده (پژوهشکده باستان شناسی)، حسن رضوانی (پژوهشکده باستان شناسی)، آرمان شیشه گر (پژوهشکده باستان شناسی)، سید رسول موسوی حاجی (دانشگاه مازندران)، حسن فاضلی نشلی (دانشگاه تهران)، رحمت عباس نژاد (دانشگاه مازندران)، حمیده چوبک (پژوهشکده باستان شناسی)، محمدرضا چیت ساز (عضو هیئت مدیره انجمن علمی باستان شناسی ایران)، کوروش روستایی (پژوهشکده باستان شناسی)، مهرداد ملکزاده (پژوهشکده باستان شناسی- عضو هیئت مدیره انجمن علمی باستان شناسی ایران)، سیامک سرلک (پژوهشکده باستان شناسی)، حامد وحدتی نسب (دانشگاه تربیت مدرس-نایب رئیس انجمن علمی باستان شناسی ایران)، علی موسوی (دانشگاه برکلی)، حمیدرضا ولی پور (دانشگاه شهید بهشتی- عضو هیئت مدیره انجمن علمی باستان شناسی ایران)، جبرائیل نوکنده (سازمان میراث فرهنگی، گلستان)، روح الله یوسفی (دانشگاه آزاد پیشوا)، علیرضا سرداری زارچی (دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول)، اسماعیل اسماعیلی جلودار (دانشگاه تهران)، علیرضا خسروزاده (دانشگاه شهرکرد)، محمد حسین رضایی (دانشگاه نیشابور)، حسنهاشمی زرج آباد (دانشگاه بیرجند)، حجت دارابی (دانشگاه رازی کرمانشاه)، اردشیر جوانمردزاده (دانشگاه رازی کرمانشاه)، کتایون پلاسعیدی (دانشگاه آزاد پیشوا)، محمد قمری (موسسه آموزشی مارلیک)